Barsten in het oude, de geboorte van het nieuwe
Barsten in het oude, de geboorte van het nieuwe
We leven in een tijd waarin de barsten in het oude steeds zichtbaarder worden. Steeds meer mensen voelen: het werkt niet meer zoals het was. Het systeem kraakt. Niet alleen in de grote lijnen, maar ook in het alledaagse. De structuren die onze samenleving dragen — politiek, economie, onderwijs, zorg — botsen op hun grenzen. En tegelijk: in de scheuren komt licht. Er groeit een verlangen naar iets nieuws.
Politiek en bestuur
De politieke arena is steeds vaker een toneel van polarisatie, schijnoplossingen en kortetermijndenken. Veel mensen voelen zich niet meer vertegenwoordigd. Discussies verharden, compromissen lijken leeg, en werkelijk vernieuwend leiderschap blijft uit. Er is weinig ruimte voor nuance, verbinding of een langetermijnvisie die het geheel dient.
Is de manier waarop we als samenleving beslissingen nemen, de macht verdelen, en omgaan met conflicten nog wel van deze tijd? En hoe creeeren we ruimte voor nieuwe manieren zolang oude machtsstructuren bestaan?
Mensen onder druk
Het gaat niet best met het mentale welzijn van ons Nederlanders. Prestatiedruk, sociale media, een overvloed aan prikkels en een gebrek aan zingeving zorgen voor toenemende burn-outs, depressie en eenzaamheid. Veel mensen voelen dat ze moeten voldoen aan een systeem dat niet afgestemd is op hun werkelijke behoefte. Het is voor velen te veel.
Hoe maken we weer ruimte in ons leven voor bezinning, reflectie, contact met ons mens-zijn, terwijl de druk toeneemt door de vele veranderingen?
Onverdraagzaamheid groeit
Nog nooit zijn er zoveel culturen samengekomen in Nederland. In een wereld die steeds meer met elkaar verweven raakt, zien we ook een tegenbeweging: angst voor het onbekende, voor ‘de ander’. Onverdraagzaamheid richting migranten, andersdenkenden of mensen met een andere levensstijl neemt toe. De roep om veiligheid slaat soms om in uitsluiting, in plaats van echte ontmoeting.
Hoe kunnen we verbinden met andersdenkenden, en voorbij de angst voor de ander bewegen?
Wereldwijd onrecht raakt ons hart
Tragedies zoals de genocide in Gaza en de oorlogen in o.a. Soedan en Oekraine laten ons zien hoe de wereldpolitiek gericht is op macht en belangen in plaats van menselijkheid. Steeds meer mensen voelen zich machteloos, verward of diep geraakt door het onrecht dat zichtbaar wordt, en zoeken naar manieren om betrokken en integer te blijven.
Hoe kunnen we zelf bijdragen aan een betere wereld als onze leiders en instituties machteloos blijken?
Onderwijs zonder ruimte voor het leven
Ons onderwijssysteem is gericht op prestaties, cijfers en voorbereiding op de arbeidsmarkt. Maar waar leren kinderen over zichzelf? Over relaties, over rust, over hoe ze om kunnen gaan met emoties en verandering? Veel leerlingen en docenten voelen dat het systeem de ziel mist en zoeken naar nieuwe vormen.
Hoe kunnen we onze kinderen ondersteunen om zich als mens te ontwikkelen ondanks het normatieve en mentaal-gerichte onderwijskader van dit moment?
Zorg die zichzelf uitput
De gezondheidszorg raakt overbelast. Zorgverleners hollen, patiënten wachten. Symptomen worden behandeld, maar de diepere oorzaken — leefstijl, verbinding, betekenis — blijven vaak onderbelicht. Tegelijk groeit de behoefte aan holistische benaderingen die lichaam, geest en ziel meenemen in het proces van heling.
Hoe kunnen we de wijsheid van ons lichaam weer serieus nemen in een wereld waar dat lichaam gezien wordt als machine die defect kan raken?
Economie die leeg voelt
De nadruk op groei, winst en productiviteit leidt tot uitputting: van mensen, van de aarde, van gemeenschappen. Veel werkenden ervaren hun werk als betekenisloos of geestdodend. Terwijl het verlangen naar zingeving, creativiteit en samenwerking groeit.
Hoe bewegen we naar een samenleving waar we werken en bijdragen vanuit de energie van overvloed?
Vervreemding in het digitale tijdperk
Technologie heeft ons wereldwijd verbonden, maar ook vervreemd. De aandacht versnippert, echte ontmoeting wordt schaarser, en het tempo ligt hoog. Veel mensen verlangen naar eenvoud, rust, en echte menselijke nabijheid.
Hou houden we technologie dienstbaar aan onszelf en de aarde?
Milieu als spiegel
Vervuiling van onze leefomgeving, verlies aan biodiversiteit, uitputting van hulpbronnen — het zijn niet alleen milieuproblemen, maar ook symptomen van de mens die zijn verbinding met de aarde is kwijtgeraakt.
Hoe begrenzen we partijen die de aarde schaden?
De geboorte van het nieuwe
Toch zijn deze barsten niet alleen het einde van iets — ze vormen ook de geboortegrond van iets nieuws. In de pijn groeit bewustzijn. In de verwarring ontstaat openheid. Er groeit wereldwijd een beweging van mensen die wakker worden uit het oude verhaal van schaarste, afgescheidenheid en controle. Die zoeken naar vormen die kloppen met wat ze voelen: samenleven in verbinding, zorgen vanuit het hart, leren met het hele mens-zijn.
Er ontstaan nieuwe scholen, woonvormen, gemeenschappen. Nieuwe democratische initiatieven, regeneratieve landbouw, lokale economieën. Mensen zoeken stilte, natuur, spiritualiteit, gemeenschap.
De nieuwe generatie jongeren- zo ervaren we op de Maanhoeve en bij onze eigen kinderen- heeft een groter bewustzijn en kijkt door bestaande structuren heen.
Oefenen in het nieuwe
Op plekken zoals De Maanhoeve oefenen we dagelijks in het leven vanuit dit nieuwe bewustzijn. In eenvoud, in aanwezigheid, in verbondenheid. Niet perfect, maar zo echt als we kunnen. Niet als droombeeld, maar als levend experiment. Want daar, midden in de barst, wordt het nieuwe geboren.