Rosanna kwam bij ons tijdens een retraite weekend de stilte opzoeken. Haar vriendinnen zijn heel benieuwd naar haar ervaring: “Super-inspirerend wat je allemaal doet Rosanna! En ga jij maar eerst!”

 

Hoe kwam je er bij om dit stilteretraite weekend te gaan doen?
Ik dacht er al een tijdje over om een stilteretraite te doen. Ik heb al van alles gedaan. Ik had al kennis gemaakt met familieopstellingen, een cursus NLP, Stress- en Burnout-coaching, Ayahuasca. En nu dus stilte. Kan ik dit? Ik hou wel van uitdagingen. Een hutje op de hei had ook gekund, maar ik vond het toch fijner om onder de mensen te zijn. Misschien dat ik ook de verleiding van mijn telefoon niet kon weerstaan als ik alleen zou zijn…

Mijn moeder was altijd al spiritueel. Ik heb dat een tijdje zweverig gevonden. Maar nu niet meer. Dat is het ook helemaal niet. Het gaat over jezelf zijn en gevoelig mogen zijn. Vroeger was ik nogal een pleaser. Deed ik in relaties mijn best voor de ander, om leuk gevonden te worden. En dan ging het uiteindelijk toch ”uit”. Als ik achteraf terugkijk zie ik ook hoe mijn lichaam signalen gaf. Dat ik heel moe werd bijvoorbeeld. Dat ik helemaal geen energie voel bij bepaalde mensen. Tegenwoordig ben ik niet meer zo’n pleaser. Heel bijzonder om te zien wat er dan gebeurt. Ik trek nu mensen aan die veel beter bij mij passen. Ik wordt dus beloond door mezelf te zijn. 

Wat doet een stilte retraite met je? Hoe heb je het ervaren?
Ik voelde me meteen op mijn gemak, al was de eerste dag wel het meest lastig. Marcel was heel rustig toen ik aankwam, ik merkte daardoor hoe druk mijn eigen hoofd nog was. En tijdens de intro had ik meteen allemaal vragen, hoe het dan zou gaan met het eten, en hoe we zouden afwassen in stilte. Het was direct een lesje loslaten. De ochtend en avondmeditaties waren fijn, maar soms te vroeg, of juist te laat. Toen een van de deelnemers er een keer niet bij was kon ik ook mooi naar mijn eigen gedachten kijken. “Wat zou er aan de hand zijn?” is dan mijn eerste reflex. Later bedacht ik dat het natuurlijk helemaal geen verplichting is, ik moest het van mezelf. 

Toen een van de deelnemers emotioneel werd tijdens het eten zag ik ook hoe snel ik met mijn aandacht bij de ander ben. Ik wil meteen iets doen. 

Dit stilte retraite weekend gaf me een soort integratie van alles wat ik dit jaar aan persoonlijke ontwikkeling heb gedaan. Ik voelde heel veel rust en dankbaarheid. Het is zo’n modewoord, dankbaarheid. Maar hier was het niet alleen een woord. Hier voelde ik het echt. Dankbaar voor hoe het gaat, mijn vrienden en familie, mijn leven nu. Ik voelde me ook helemaal niet alleen of eenzaam in de stilte. Maar heel tevreden, met mezelf ook! Ik moest gewoon hardop lachen omdat ik me realiseerde hoe blij ik ben met mezelf. En dat is niet altijd zo geweest. 

Wat neem je mee in je dagelijks leven?
Meer tijd voor stilte. Ik ga nu regelmatig even op de bank zitten, zonder afleiding of muziek. gewoon even 10 minuten in stilte. Ik leg mijn telefoon vaker weg. En de dankbaarheid is ook gebleven, ook voor de natuur. Ik wilde eerst elke dag opschrijven waar ik dankbaar voor ben, maar dat bleek iets te veel. Nu doe ik het 1 keer per week. Er is sowieso meer rust in mijn leven. Sommige vriendinnen hebben elke avond iets te doen. Voor mij hoeft dat niet meer. Ik mag gewoon niks doen, een vrije avond hebben, de dag niet helemaal vol plannen. Ik zie de waarde van rust en stilte nu meer in.