Jerien vond spiritualiteit maar vaag
Ik interview mensen over hen ervaringen op de Maanhoeve en wat hun op het spirituele pad heeft gebracht. Dan mag een inkijkje in mijn eigen pad ook niet ontbreken. Dat begon met flink wat oordelen.
Toen ik spiritualiteit nog vaag vond en de wetenschap mijn houvast vormde was alles heel duidelijk voor mij: Het leven was een mooie toevalligheid, zonder verdere zingeving. Maar nu ik eenmaal op aarde was kon ik me het beste maar wat nuttig maken voor de samenleving en de wereld, dus ik was altijd op zoek naar ‘zinvol’ werk. Na mijn studie biomedische wetenschappen, zag ik mijn lichaam als chemische fabriek (die ik ook na de studie eigenlijk nog steeds niet begreep). Het leek wel duidelijker geworden allemaal. Nu wist ik immers hoe het DNA opgebouwd was. En hoe het afgelezen werd. Hoe voeding omgezet werd in nieuwe bouwstenen en welke eiwitten daarbij een rol speelden. En hoe de evolutie van mens en dier verliep en ook waarneembaar was in de veranderende micro-organismen in onze eigen leefomgeving. Vol zekerheid verkondigde ik mijn wereldbeeld. Ik had er immers voor gestudeerd.
Later kwamen de barstjes. Allereerst omdat ik merkte dat ik vanalles kon voelen met mijn lichaam. Spanning in ruimtes, verdriet van anderen, ongemak in een groep. Daar had ik nooit iets over geleerd tijdens mijn wetenschappelijke studie, maar het bleek heel valide data! Toen ik later als leidinggevende werkte, vonden mijn teamleden het heel prettig als ik allerlei ‘voelbare zaken’ bespreekbaar maakte, datgene wat ‘onder de tafel’ speelde en niet uitgesproken werd. Het werd me steeds duidelijke dat die energie die je kon voelen heel veel informatie bevatte. En hoe meer aandacht ik er aan besteedde hoe beter ik ging voelen. Dat begreep ik niet altijd met mijn hoofd, maar mijn lijf wist heel goed of iets klopte of niet.
Door deze gewaarwording ben ik me weer dingen af gaan vragen. Wat is het dan, dat ik voel. Hoe kan ik zoiets voelen. Is er dan misschien meer dan ik op de universiteit geleerd heb? Toen ik (nog wat later) de deur naar de wereld van spiritualiteit ontdekte en opende bleek er een allesomvattende dimensie bij te komen, die alles wat ik tot dan toe wist in een ander daglicht heeft gezet. Met de kennis van nu lach ik om mezelf, mijn wetenschappelijke houvast en mijn mentale zekerheid. En ik ben dankbaar dat ik durfde te kijken naar wat ooit vaag was.
Sindsdien ben ik op pad om steeds meer afgestemd te raken, los te komen van mijn mentale zekerheid en een nieuw vertrouwen te vinden in mijn gevoel, of innerlijke leiding. Human Design heeft erg geholpen om te zien wat mijn energieveld van nature wil doen. In het eerste jaar van de Maanhoeve ben ik overweldigd door alle veranderingen, verbouwingen, nieuwe ervaringen kopje onder gegaan en mocht ik een paar maanden depressie ervaren, tegelijk met mijn dochter. Wat een spiegel. En het gaat maar maar door hier op de Maanhoeve, samenlevend met steeds nieuwe mensen, in de energie van al die verschillende retraite-groepen. Alles wat je aandacht geeft groeit, en ik mag full-time bezig zijn met bewustzijnsontwikkeling. Nu leef ik steeds meer in eenheid. Wat een voorrecht. Ik heb mijn roeping gevonden.